Het tweede prototype Fokker 50 op basis van de F.27. 

Voor die tijd een High Tech vliegtuig en een primeur in de vliegtuigbouw was de toepassing van composietmaterialen op primaire, dragende delen van de constructie. Na het faillissement van Fokker werd dit vliegtuig overgenomen door de Fokker Heritage Trust. 

Er was slechts één motor was beschikbaar, maar deze is niet ingebouwd. 

In verband met de expositie in de buitenlucht zijn staalbuis en kunststof dummy’s gemaakt ter vervanging van motoren. Daarop originele propellers gemonteerd. 

Het onderstel bestaat uit kale F.27 wiel-poten. In romp zitten dichtgemaakte F.27 ramen en de F50 ramen zijn er op geschilderd. 

De Fokker F.50 staat nu bij de ingang als poortwachter.

De Fokker Spin 1913.

De Fokker Spin 1913

Deze spin stamt uit 1913, maar werd in de WO2 uit de Fokkerfabrieken in Amsterdam meegenomen naar een museum in Berlijn. Dit op last van Rijksmaarschalk Herman Göring.

Toen het museum door bombardementen was vernield, werden de overgebleven vliegtuigen per trein naar het oosten gestuurd. Daar vonden de Polen na de oorlog die trein met oude vliegmachines. 

Na veel onderhandelen gaven de Polen in de jaren 80 de gammele restanten van de Spin terug. 

Bij Fokker werd hij weer herbouwd. Vanwege de grote hoeveelheid nieuw materiaal, betreft het hier eigenlijk een replica.

De Fokker Spin 1913.

De Fokker DR.I

Oktober 1917, In navolging op de Engelse succes jager Sopwith Triplane wordt  door Fokker de V.4 gepresenteerd. De Sopwith had tot dan toe grote voordelen ten opzichte van toenmalige Duitse jagers.

Het vliegtuig gaat als DR.I grote successen vieren. 

Het had een voor die tijd hoge stijgsnelheid en was bijzonder wendbaar. 

Vooral het rode exemplaar van Baron Manfred von Richtofen, wordt wereldberoemd. 

Dit exemplaar is een getrouwe kopie van deze beroemde kist.

Fokker F.II

Bij Duitse bombardementen op Schiphol, in het begin van de Tweede Wereldoorlog, werd de laatste 'echte' Fokker F.II verwoest.

In 1994 werd een aanvang gemaakt met de reconstructie van de historische Fokker. Een authentieke motor werd in Australië teruggevonden. 

De romp werd door de Fokkerfabriek in Amsterdam in elkaar gelast. 

Daarmee is dit vliegtuig weliswaar een replica van de F.II uit 1920, maar ook de laatste échte Fokker F.II. 

Het kreeg ook het laatste constructienummer uit de F.II serie. Daarmee is de F.II het vliegtuig met de langst durende  constructielijn ter wereld (1920 tot 1994). 

De houten vleugel, van meer dan 16 meter lengte, werd in Oostenrijk gebouwd.

Fokker F.VIIA.

Deze originele F.VIIA, uit 1925, vloog eerst in Zwitserse dienst, daarna voor een Zweedse en Deense maatschappij. 

Het toestel maakt sinds december 1955 deel uit van het Nationaal Luchtvaartmuseum en is  geheel gerestaureerd. 

De F.VII A heeft nu de beschildering en de registratie van een van de eerste KLM machines,

die naar Nederlands- Indië vloog.

Fokker F.VIII

Dit rompdeel is de oudste, nog bestaande, originele Fokker F.VIII. 

Van 1928 tot 1937 heeft deze F.VIII gevlogen op Europese routes voor KLM. Daarna werd de kist (de H-NAED ‘Duif’) verkocht aan het West-Indisch Bedrijf (nu ALM)  te Curaçao

In 1939 werd de ‘Duif’ doorverkocht aan Venezuela. Binnen enkele weken verdween de kist in het oerwoud. 

In 2001 zijn de resten gevonden en overgebracht naar Aviodrome. 

Het bleek, dat de stoel van de piloot bij het dorpshoofd in gebruik was als troon! Na onderhandeling is deze ook verworven.

De restanten van de motor, waarschijnlijk de Wright Cyclone R-1820.

Fokker C.V-D.

Dit vliegtuig, gebouwd in 1925 voor de Luchtvaart Afdeeling (LVA), is een multifunctioneel militair vliegtuig. 

Op 10 mei 1940 waren nog 27 C.V-D’s (waaronder dit exemplaar) in dienst en ingedeeld bij het Lucht VerkenningsRegiment (LVR). 

Deze C.V-D overleefde de Tweede Wereldoorlog als instructievliegtuig bij de Technische Universiteit Delft. 

Ook dit vliegtuig werd geschouwd door Rijksmaarschalk Herman Göring, maar als niet interessant gestempeld. 

Omdat het nog wel vliegklaar was, moesten van hem de bougiekabels worden doorgeknipt.

S.11 "Instructor"

Dit vliegtuig uit 1946 is door Aviodrome/ Fokker vrijwilligers geheel gerestaureerd, met de bedoeling er weer mee te kunnen vliegen. 

Het vliegtuig heeft de naam van de laatste bestuursvoorzitter van Fokker ‘Ben van Schaik’.

Het vliegen is er niet meer van gekomen.

Fokker F.27 Friendship (F3) 1955.

Dit rode exemplaar draagt het 3e constructie-nummer (F3) van de productielijn. 

In afwijking van de ‘normale’ F.27 heeft dit exemplaar extra brandstoftanks onder de   vleugels, teneinde lange testvluchten mogelijk te maken voor het NLR (Nationaal Lucht- en Ruimtevaartlaboratorium).  

Grote delen van de romp zijn met een door Fokker ontwikkeld lijm-procedé  met elkaar verlijmd, wat een hoop klinknagels en dus gewicht bespaart. 

Revolutionair voor die tijd.

Fokker F.27 Friendship 1958 

Deze NLM (Nederlandse Luchtvaart Maatschappij (nu City Hopper)). De  kist draagt constructienummer F5. 

Dit is het type Fokker F.27 Mark 100, het eerste serieproductietoestel, werd op 19 november 1958 afgeleverd aan het Ierse Aer Lingus. 

De (F-5) is in 2005 aangekocht door de Fokker Heritage Trust. 

Dit toestel is inmiddels volledig eigendom van de Aviodrome. 

De VH-NLS is opnieuw geregistreerd naar PH-FHF.

Fokker 100

De PH-OFA is in het voorjaar van 1989 geproduceerd en vloog toen voor Inter Canadian met de registratie C-FICY. 

Dit exemplaar was de oudste Fokker 100 van de KLM Cityhopper en was in dienst sinds 2003. 

Het heeft er 36.444 vluchten op zitten en heeft meer dan 2,5 miljoen passagiers vervoert naar 60 bestemmingen.

In 2008 is het vliegtuig geschonken aan Aviodrome. Na de laatste vlucht van Schiphol naar Lelystad Airport, is het op het buitenterrein geparkeerd. De motoren moesten echter wel terug naar de KLM om als ruilmotor gebruikt te worden, want er vlogen nog verscheidene Fokker 100’s. 

In 2018(?) zijn de huidige, afgeschreven, motoren geplaatst. 

KLM Cityhopper heeft de Fokker 100 gebruikt tot november 2012

Fokker S-14 Machtrainer MK2 uit 1951

Dit is 's werelds eerste specifiek voor lesdoeleinden ontworpen straalvliegtuig. 

Het door Fokker ontwikkelde prototype werd gebouwd in 1951 (S.14.1). 

Het exemplaar op het Aviodrome is voorzien van een krachtiger motor en aangeduid als Mk2. De schietstoelen gaan na elkaar de cockpit uit.

Deze kist is door Nationaal Lucht- en Ruimtevaart Laboratorium enige tijd gebruikt als testvliegtuig alvorens het aan de Aviodrome werd geschonken. 

Er zijn 20 stuks bij de Koninklijke Luchtmacht in dienst geweest van 1955 tot 1967. Het kreeg al gauw de bijnaam ‘Plank’ door zijn rechte vleugels. Met een maximum snelheid van ca 850 km/u, is de naam “machtrainer” wat ambitieus. 

Fokker D.VII

Dit is de in aanbouw zijnde replica van Fokker D.VII jager. De inmiddels geliquideerde Stichting “Vrienden van Aviodrome” heeft hiertoe het initiatief genomen. 

Aviodrome vrijwilligers zullen dit project ter hand nemen. Er is een originele Mercedes motor (1918) beschikbaar.

NB: De Fokker D.VII is in 1918 door Fokker ingebracht in een competitie. Deze competitie was door de Duitse legerleiding uitgeschreven om het hoofd te bieden aan de geallieerde vliegtuigen. 

De testvluchten werden uitgevoerd door de operationele gevechtsvliegers en de D.VII kwam unaniem als beste naar voren. 

Het toestel werd daarop door verschillende fabrieken geproduceerd, waarvoor Fokker royalties ontving.

Fokker Spin, gebouwd in 1936

Dit toestel werd gebouwd door Fokker-medewerkers ter gelegenheid van 25-jarig vliegerjubileum van A.H.G. Fokker in 1936. 

Tijdens een groot feest in het Amstel Hotel te Amsterdam is het toestel gepresenteerd en heeft het daar in de lobby heeft gehangen.

Het toestel heeft bij verschillende gelegenheden gevolgen. Na restauratie vloog het in 1990 nog voor televisieopnamen. 

De Hirth-motor is uit de jaren dertig.