Anthony Fokker vloog in juni 1922 de enige D.IX in Amerika voor op McCook Field. Daarna ontstond een discussie hoe dit toestel zou presteren indien het zou worden uitgerust met de nog geheime Curtiss D-12 motor.
Fokker ging de uitdaging aan om hiervoor een beter toestel te bouwen. Op 10 augustus 1922 werd een contract gesloten, waarbij drie toestellen werden besteld.
De PW-7 moest een tweedekker worden voor de Army Air Service. Deze werden oorspronkelijk nog als Fokker D-10 aangeduid. Omdat in Nederland intussen een ontwikkeling van de eendekker F.VI al D.X was genoemd werd het toestel voor Amerika de D.XI.
De ontwikkeling van de D.XI was een moeizaam proces omdat voorlopig alleen een mock-up van de nieuwe motor werd verkregen. En daarna een onbetrouwbare versie waar niet mee gevlogen kon worden.
Bij Fokker waren er dus de nodige probeersels voordat het type voldeed.
Curtiss, die zelf ook een jager met de aanduiding D-12 aan het bouwen was, maakte geen haast om een motor naar Nederland te zenden. Daardoor vlotte het ontwerp voor de D.XI ook niet.
Toen wilde Fokker maar de D.X Hispano naar Amerika sturen en daar een D-12 motor laten inbouwen. Noorduyn raadde dat ten stelligste af omdat Amerika geen eendekker wilde. Ook waren de ervaringen met de F.VI/PW-5 slecht.
Daarop werd een eerste D.XI als tweedekker gebouwd. Die werd met een mock-up van D-12 motor gefotografeerd.
Fokker wilde toen niet meer op de D-12 motor blijven wachten. Dit terwijl de belangstelling voor het nieuwe type groeide.
Daarom werd besloten de ontwikkeling voort te zetten met een Hispano 8fb motor voor de D.XI.
De iets gewijzigde tweedekker met Hispano motor werd wel beproefd, maar was geen succes.
Daarna werd een nieuwe set van met triplex beklede vleugels ontwikkeld, voor het eerst als anderhalfdekker.
Deze werden op de romp met de Hispano gemonteerd en gaven betere resultaten. Dit toestel werd op de ILUG-tentoonstelling in Gotenburg, Zweden geëxposeerd.
Ondertussen werd doorgewerkt aan een verbeterde variant. Deze kreeg een slankere romp met taps toelopende vleugels. Dit werd het prototype van de D.XI Hispano zoals als deze (na nog meer aanpassingen) in productie kwam.
Met alle ontwikkelingen was het inmiddels juni 1923, maar Fokker beschikte nog altijd niet over een goed lopende D-12.
Dit terwijl zijn concurrenten (Curtiss met de PW-8 en Boeing met de PW-9) hiermee al vlogen. Daarbij moest het succesvolle prototype van de D.XI nog aan de sterkere D-12 motor worden aangepast; later werd hiervoor de type aanduiding D.XII gebruikt. Amerika had niet veel vertrouwen meer in de ontwikkeling. Daarom wilde ze het toestel eerst in Nederland testen voor dat het naar Amerika zou komen.
In november 1923 was het zo ver, maar niet na de nodige aanpassingen en een lastige propellerkeuze.
In december 1923 werden de eerste twee toestellen verscheept en de derde bijna een jaar later.
Klik op de foto om de foto te vergroten
Heeft u aanvullingen of opmerkingen over deze pagina?
Ga naar het contactformulier en stuur het ons op.
Alles is welkom! Foto's en teksten zullen we met bronvermelding plaatsen.