De F.VIIB-3m is geen verbeterde opvolger van de F.VIIA-3m.
Beide toestellen zijn gelijk ontworpen, de F.VIIB-3m is pas later gebouwd.
De F.VIIB-3m had standaard zwaardere motoren dan de F.VIIA-3m: de 300 Pk Wright-Whirlwind’s.
Maar er werden ook Armstrong-Siddeley Lynx of 360 pk Titan Major motoren gebruikt.
De F.VIIB-3m had ook een groter vleugeloppervlak dan de F.VIIA-3m. Niet alleen de spanwijdte van de F.VIIB-3m was groter, de vleugel was in het midden ook een stuk breder.
De F.VIIB-3m maakte zijn eerste vlucht in 1925 en kon 8 passagiers vervoeren.
Tot 1928 werden beide types aangeduid als F.VII-3m wat erg verwarrend was, daarna kwam de A en B aanduiding.
Met de F.VIIB-3m zijn ook verschillende expeditie, afstand en oceaanvluchten uitgevoerd.
De bekendste vlucht met een F.VIIB-3m, is wel die van de “Southern Cross” in juni 1928.
Charles Kingsford Smith en zijn bemanning maakte met de Southern Cross een vlucht van de USA naar Australië,
een afstand van 11,670 kilometer.
Het toestel wordt bewaard in een speciale hal op het vliegveld van Brisbane, “het Kingsford Smith Memorial”.
De F.VIIB-3m heeft niet alleen passagiers vervoerd, er waren ook vracht en militaire uitvoeringen die ook als bommenwerper konden worden gebruikt.
In maar liefst zeven landen is de F.VIIB-3m in licentie gebouwd en bij tientallen operators in (Oost)Europa, Azië, Amerika en Australië in gebruikt geweest.
Het veelzijdige en succesvolle toestel zou men op dit moment kunnen vergelijken
met het gebruik van de Boeing 737 series en Airbus A-320 varianten.
Er zijn in totaal 154 F.VIIB-3m’s gebouwd.
Klik op de foto om de foto te vergroten