S.I

De Fokker S.I

De V.43 werd in Schwerin ontwikkeld als lesvliegtuig waarbij instructeur en leerling naast elkaar zaten. Voor die tijd een vooruitstrevende opvatting.

In 1919 zou het toestel zijn ingevlogen door Parge, maar daarna is er weinig meer over bekend.

Pas in de zomer van 1920 wordt het toestel in Nederland geïmporteerd en een jaar later wordt het verbouwd. Daarbij wordt de oude 75 hp Mercedes vervangen door een Amerikaanse Curtiss OX-5 motor.

Fokker zelf vloog het toestel op 7 september 1921 en Meinecke maakte er een kraakje mee in de maand erna.

Na herstel zit er een uitsparing in de vleugel boven de cockpit. Ook lopen de ailerons later gelijk met de achterrand van de vleugel. Begin 1922 besluit Fokker het toestel te verschepen naar Amerika.


Klik op de foto om de foto te vergroten


Nederland

Amerika


Toen de beide F.IV’s klaar waren voor verscheping naar Amerika constateerde Fokker dat er ruimte overbleef in de kisten.

Daar werd de S.I in geplaatst. Zo werd geld bespaard op het transport, maar hoefde er ook geen invoerrechten te worden betaald. Voor de bestelde F.IV was daar vrijstelling voor verleend.

In mei/juni 1922 werd het toestel uitgebreid geïnspecteerd op McCook Field. Daarna werd het beproefd met P245 op het kielvlak. De vliegeigenschappen werden geprezen, maar het uitzicht werd slecht bevonden.


Omdat al spoedig een inkomend vliegtuig de staart van de S.I flink beschadigd had kwam aankoop door de Army Air Service dichterbij.

Ook al werd het niet geschikt geacht als trainingsvliegtuig, het werd het toch aangekocht als TW-3 (Trainer, Watercooled).

Toen bleek dat die aanduiding al vergeven was aan de Dayton-Wright TW-3 werd dat veranderd in TW-4. Als registratie werd AS 68576 toegekend.

Aan de TW-4 werden nog verscheidene reparaties uitgevoerd en er werd nog incidenteel mee gevlogen. Op 1 maart 1923 maakte het een koprol en later dat jaar werd het toestel buiten dienst gesteld.

Share by: