De Fokker T.III/T.IIIW

De Fokker T.III en T.IIIW waren dezelfde types, die als land en als drijvervliegtuig konden worden uitgevoerd.
Het onderstel kon per individueel vliegtuig worden gewisseld van wiel naar drijver en andersom.
De drijvers konden zowel van hout als van aluminium zijn.
De eerste vlucht vond plaats in 1923.

Het toestel was een aangepaste versie van de T.II. Met de wielversie konden bommen worden afgeworpen en met de drijverversie torpedo’s.
Ten opzichte van de T.II was de spanwijdte van de T.III/T.IIIW groter en het vliegtuig was ook zwaarder.
Kielvlak, stabilo en de bijbehorende roeren waren ook gewijzigd.
De standaardmotor was de 450 Pk. watergekoelde Napier Lion W-12 maar ook de watergekoelde Rolls Royce Eagle IX V-12 van 360 pk kon worden gebruikt.
De motoren waren voorzien van twee of vierbladige propellers.
In de romp was nu standaard plaats voor 3 vliegers.
In de achterste cockpit bevonden zich twee machinegeweren.  

De vijf gebouwde machines zijn in 1924 allemaal geleverd aan de Portugese Marine Luchtvaart Dienst.
Eén T.IIIW is tijdens de afleveringsvlucht van Amsterdam naar Lissabon op 15 november 1924 verloren gegaan in het kanaal tussen Engeland en Frankrijk.  
Drie machines hebben tot 1933 als verkenner dienst gedaan.
De vijf T.III/T.IIIW’s hadden de constructienummers 4194 t/m 4198.