Fokker T.IV

T.IV

De Fokker T.IV

In 1926 gaf de MLD aan Fokker de opdracht tot het ontwikkelen van een lange afstand verkenningsbommenwerper.
Aangezien de MLD het toestel wilde gebruiken in de wateren van Nederlands Indië, moest het worden uitgevoerd als een drijvervliegtuig.
De T.IV werd een groot, log uitziend toestel voor 4 bemanningsleden met voorin de neus een geschutskoepel en daar achter een open cockpit.
De drijvers waren opvallend groot, zowel in de lengte als in de breedte.

Achter de vleugel, boven in de romp was een tweede geschutskoepel aangebracht.

De bewapening in de geschutskoepels bestond uit 7.9 mm Browning machinegeweren.
Er kon 800 Kg. aan bommenlast worden meegenomen, of één torpedo.
Ook kon het vliegtuig tijdens een vlucht een rookgordijn aanleggen.
Onder de vleugel van de hoogdekker werden twee 450 pk Lorraine Dietrich 12E W-12 motoren gemonteerd.

Op 7 juni 1927 vond de eerste vlucht plaats, de MLD bestelde 12 toestellen.
Het eerste toestel kon eind 1927 al in dienst worden genomen.

Klik op de foto om de foto te vergroten

01

Het prototype werd de latere T-1, c/n 5212, had aanvankelijk een afwijkend richtingsroer.
Het roer was afgeleid van de Fokker C.VII W maar de Fokker T.IV kreeg later een wat voller richtingsroer.
De Marine Luchtvaart Dienst zou er uiteindelijk 12 van afnemen als T-1 t/m T-12 en dit type was alleen actief in Nederlands Indië.

De T.IV werd in Nederland op MVK Marine Vliegkamp Schellingwoude bij Amsterdam proefgevlogen door invlieger Emil Meinecke.
De start van de proefvluchten was op 7 juni 1927.
Zelfs bij een lage taxisnelheid verspreidden de grote drijvers enorm veel water.

De T-1 verongelukte op 16 oktober 1937 op Banda Neira in straat Lontor, zuidelijk van Ceram en Ambon, het huidige Indonesië.
De bemanning die omkwam bestond uit vlieger Lnt. ter Zee 2e kl. E. van Haften, Sgt. Maj, telegrafist G.J. Radstaat, Sgt. vlieger G. van der Hooft, Kpl. Vliegtuigmaker P.L. Boogert en Matroos telegrafist E.F. Nolten.
Button
02

De T-1 van de MLD nu met het gewijzigde richtingsroer.
Hier nog invliegend in Nederland maar spoedig op reis naar Nederlands Indië.

Enkele kenmerken zijn:
Vleugelwijdte 25.8 m Vleugeloppervlak 96 m2
Leeggewicht 4.400 k.g. Totaal gewicht 6.700 k.g.
Max. snelheid 200 km/u Kruissnelheid 168 km/u.

Op de achtergrond Hr.Ms. onderzeeboot O-11 of K-11, een tijdgenoot van de Fokker T.IV.

Button
03

De T-2 van de MLD.
De piloten in hun cockpit, zichtbaar in de open lucht.

Nog wat vaste gegevens:
De propellers waren vierbladig en nog van hout, dat zou later veranderen bij de T.IV A.
De functieomschrijving ging wel erg ver: Torpedo, verkennings en bombardeervliegtuig.
Inhoud brandstoftanks 1500 liter. Vliegbereik 1150 km in 6.5 uur.
Hoogtegrens 4200 meter. Bemanning 5 koppen.

Bewapening, naast bommen en torpedo's, bestond uit nog 5 beweegbare mitrailleurs.
Die bevonden zich in de neus, op het dak van de romp en achter de vleugel.
Ook aan de zijkanten van de romp zaten schietmogelijkheden.
Button
04

Een fraaie foto van het onderhoud van de T-2 c/n 5213. De foto is nog in Nederland gemaakt.
De vrijgemaakte motor is de watergekoelde Lorraine-Dietrich W van 450 pk.
Bij de Fokker equipe bevindt zich ook nog een MLD vliegtuigmaker voor een drijver 2e van links.

De leveringen liepen van af 1927 tot 1930 en kort daarna werd aangevangen met de T.IV A .
Kort hierna ging ook deze, net als de andere T.IV toestellen, naar MVK Morokrembangan bij Soerabaja (Nederlands Indië).
De Lorraine-Dietrich W
05

De T-5 met c/n 5216 met een goede kijk op de schutter in de achterste geschutsruimte.
Later zal dit bij de T.IV A een doorzichtige geschutskoepel worden.

De meeste T.IV 's kwamen per schip naar Soerabaja en gingen vandaar naar MVK (Marine Vliegkamp) Morokrembangan in Nederlands Indië.
Ze werden naast de militaire doeleinden vooral gebruikt voor het ophalen van zieken, luchtkartering en voedselvoorziening.
Button
06

De T-7 van MLD met c/n 5218.

De T-7 op een idyllische foto op het Tobameer zuidelijk van Medan op het eiland Sumatra.
Opvallend is het blijkbaar gerepareerde staartvlak, nog zonder de Nederlandse driekleur erop.
Button
07

De T -10 met c/n 5221 van de MLD, hier nog zeer actief met de laatste proefvluchten in Nederland.
Het was met name Fokker invlieger Emil Meinecke die zowel in Veere als in Schellingwoude daarmee druk was.
Het was in ieder geval nog een korte tijd voordat deze T.IV werd verscheept naar Nederlands Indië.
Opvallend in deze opname is de enorme waterverplaatsing die de twee enorme drijvers veroorzaken.
Button
08

De laatst gebouwde T.IV van de Marine Luchtvaart Dienst was de T-12 (Cn 5223.).
Hier nog in Nederlandse wateren, kort voor het vertrek naar Nederlands Indië.

De bestemming was Vliegkamp Morokrembangan, gelegen bij Soerabaja op Java.
Button
09

Onderhoud aan de Lorraine Dietrich W-type motor van 450 pk in Nederlands Indië.
Lorraine Dietrich 12E W-12
10

Zijaanzicht van een gecamoufleerde T.IV van MLD en rechts daarvan nog een T.IV in camouflagekleuren.
Beiden staan hier opgesteld voor een paar zeer grote hangaars op vliegkamp Morokrembangan bij Soerabaja.

Na de camouflagebeschildering werd het kenteken met kleine letters onder het staartvlak geplaatst.
Rechts van de toegangsdeur nog de opening voor een van de mitrailleurs van de boordschutters.
Button
11

Het binnenwerk en bommenruim van de forse T.IV.
Goed zicht op een aantal bommen in de romp van de T.IV, van achteren naar voren te zien.

Torpedo's zouden niet in gebruik genomen worden, wel bommen tot een totale last van 900 kg.
De valopening is zeer goed zichtbaar.

De tweede serie van de T.IV ging T.IVa heten en werd vanaf 1935 aan MLD geleverd..
Button