De FG-serie

Overzichtspagina van de Fokker FG.serie

In 1922 geeft Anthony Fokker aan zijn chef constructeur Reinhold Platz de opdracht om snel een zweefvliegtuig te ontwerpen.
Anthony wil deelnemen aan de Rhön zweefvliegwedstijden in Wasserkuppe in Hessen Duitsland.
Platz slaagde er in om 2 zweefvliegtuigen, de FG.I en FG.II in een recordtijd van 10 dagen in 1922 te produceren in Amsterdam.

FG staat voor Fokker Glider of Fokker Gleitfluzeug. In het Duits wordt ook wel Segelflugzeug gebruikt.


De FG-I was éénpersoons, de FG.II bood plaats aan 2 personen.
Om gewicht te besparen kiest Platz voor scheluwtrekken van de vleugels en niet voor ailerons.
Na de wedstrijden in Wasserkuppe wordt Fokker uitgenodigd om in Engeland zijn zweefvliegtuigen te demonstreren.

In Itford Hill Sussex verbetert hij zijn persoonlijk record door 37 minuten in de lucht te blijven.
Hoewel er vanuit het Amerikaanse leger interesse is in zijn zweefvliegtuigen, ziet Fokker af van verdere ontwikkeling.


Hoewel er vanuit het Amerikaanse leger interesse was in zijn zweefvliegtuigen, zag Fokker af van verdere ontwikkeling.


Klik op de foto om de foto te vergroten


De Fokker FG.I Fokker FG-1

De FG.I is een éénzits zweefvliegtuig en wordt in 1922 gebouwd.

In dat jaar doet Fokker met de FG.I mee aan zowel de Rhön wedstrijden te Wasserkupe Hessen (Duitsland).

Ook doet hij mee aan de 'First British Glider Competition' in Itford Hill, Sussex (Zuid Engeland).

  • FG.II Fokker FG-2
    De FG.II werd tegelijk met de FG.I gebouwd en was het eerste tweepersoons zweefvliegtuig ter wereld.
  • In augustus 1922 toog Fokker naar de Rhön, met zijn FG.I en FG.II,  één - resp. tweepersoons zweefvliegtuigen. Hij maakte met de FG.II de eerste passagiersvlucht ter wereld met een zweefvliegtuig en vestigde samen met Friedrich Wilhelm Seekatz een wereldrecord tweezitter van 12 minuten en 53 seconden op 26 augustus 1922.

    In "Flugsport" van 12 september 1922 schreef Seekatz over deze vlucht:

    "Fokker had in zijn fabriek te Amsterdam twee tweedekkers doen bouwen, één met een vleugeloppervlak van 36 m² en één kleinere met 27 m². Zij waren in tien dagen klaar en werden in drie dagen met een transportauto naar de Rhön vervoerd. Wij hadden besloten om direct met zijn tweeën te vliegen, want de feitelijke wedstrijden waren reeds voorbij en het record van ruim drie uur te slaan was een opgave, waaraan wij niet zo gemakkelijk zouden kunnen voldoen. Ik zit achter Fokker, zes sterke Rhön-enthousiasten trekken aan de kabel, Fokker roept "los" en na een paar meter hangen wij in de lucht, maken een sprong en landen weer.

    Nu spannen wij de kist achter de Cadillac, zegt Fokker en wij zweven iets langer. Van mijn zitplaats uit kan ik zien, dat Fokker de machine volkomen in de hand heeft. En nu met het toestel naar de helling, kommandeert Fokker. De Kuppe is vol menschen, de wind is goed en iedereen kijkt vol spanning toe. De eerste passagiersvlucht met een zweefvliegtuig gaat gebeuren. Het kommando "los", de jongens rennen, ik merk, dat de machine goed los komt en direct stijgt. Op hetzelfde moment echter een ruk, de neus van het toestel wijst recht naar beneden, voor en achter mij rotsblokken, de kabel zit nog vast, zit ergens geklemd, nog een ruk, de machine herstelt zich. "Is er iets kapot?" roept Fokker naar mij. Vlakken hangen er nog aan, alles in orde, vooruit maar weer. Door die duik hebben wij te veel hoogte verloren en kunnen wij van den opwind geen profijt meer trekken. Wij moeten landen, daar bij die wei, zegt Fokker. "Laten wij liever op dat klaverveldje landen," zeg ik, "dat is dichter bij de straatweg".

    Het spreken in zoo'n zweefvliegtuig gaat prachtig. Alles loopt schitterend van stapel, wij waren bijna twee minuten in de lucht.

    Het kleine wereldrecord is er. Nu komt de werkelijke recordvlucht. De wind waait nog steeds uit de goede richting, is echter niet zeer krachtig. Wij starten glad en vliegen in de richting van het dal, naar het dorp Poppenhausen. De plek is goed en Fokker besluit hier te blijven. En dan doet Fokker iets, wat nog niemand op de Wasserkuppe zag, hij draait een prachtige steile bocht, zooals wij dat gewend zijn van motorvliegtuigen. Het ziet er uit alsof wij hier dagen zouden kunnen zweven. Wij vliegen dichter bij de met bosschen bedekte helling om te zien of ook daar voldoende opwind is. Wij zakken echter door en moeten weg. Doch de wind begint al minder en minder te worden en het wordt tijd om te landen. Bovendien, het record is gevestigd en ons doel is bereikt. Wij feliciteren elkander, ik Fokker als recordhouder, hij mij als eerste passagier in een zweefvliegtuig".

    Seekatz was later chef der Afdeeling Export der Nederlandsche Vliegtuigenfabriek.

    Bron: http://www.grunaubaby.nl/fokker_baby%27s.htm
    Share by: