De Fokker D.IV

De D.IV was uitgerust met de krachtige 160 pk 6-cilinder Mercedes D III lijnmotor en behaalde een topsnelheid van 160 km/u.
De D.IV was een ontwerp van Martin Kreutzer. Het toestel was standaard uitgerust met rolroeren in de vleugel. De voorzijde van de romp was meer gestroomlijnd dan bij zijn voorgangers, dit was mogelijk door de vorm van de relatief smalle lijnmotor.
Eén toestel had zelfs een gestroomlijnde spinner om de propellernaaf die meeliep met de contour van de romp.
Ook de stand van de uitlaat was bij dit toestel gewijzigd.
De bewapening bestond uit twee 7.92 mm LMG/815 machinegeweren.

Een groot succes was de D.IV niet. Tijdens het testen van het vliegtuig werden fabricage en ontwerpfouten geconstateerd, onder andere bij de lasverbindingen van het frame.

Fouten en verminderde kwaliteit, waren wederom het gevolg van niet vakkundig personeel in de Fokkerfabriek.
Het toestel is door het Duitse leger nooit goedgekeurd voor operaties aan de frontlinie maar is voornamelijk ingezet voor training en verdediging landinwaarts, veraf van het front.


Het Duitse leger had veertig D.IV’s in gebruik, Zweden bestelde er vier.
Op 24 januari 1917 sloot het Zweedse leger een overeenkomst met Fokker voor de levering van 4 D.IV’s.
Er zijn maar drie D.IV’s voor Zweden gebouwd, deze zijn echter nooit gebruikt maar opgeslagen in een hangar in Stockholm.

Ze droegen niet eens Zweedse registraties.

Klik op de foto om de foto te vergroten