Fokker D.VII

D.VII

De Fokker D.VII

De door Platz ontworpen D.VII verscheen pas laat aan het front tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Voortgekomen uit de V.11, is uiteindelijk de V.18 door het Duitse Idflieg aanvaard en als D.VII in april/mei 1918 aan het front verschenen.
Het was, zowel kwalitatief als qua prestaties, het beste Fokker gevechtsvliegtuig gebruikt in de Eerste Wereldoorlog.
Het toestel is in maar liefst negentien landen in gebruikt geweest, niet alleen tijdens de Eerste Wereldoorlog maar in sommige landen, waaronder Nederland, tot wel in 1938.

Na de Wapenstilstand van 11 november 1918, gingen er 142 buitgemaakte D.VII’s naar de Verenigde Staten.
Het was het meest gebouwde Fokker vliegtuig ooit; maar liefst 3300 stuks, waarvan honderden in licentie gebouwd zijn bij vier verschillende bedrijven.
De Duitse autoriteiten bevolen Fokker om de D.VII in licentie te laten bouwen bij zijn directe Duitse concurrenten, Albatros en de Ostdeutsche Albatros Werke.
Dit kwam, omdat Fokker een eerste opdracht van het Duitse leger had gekregen om 400 exemplaren te leveren en de Duitse autoriteiten zagen dat deze productie niet in de overvolle Fokker fabriek in Schwerin plaats kon vinden.
Albatros bouwde meer D.VII’s dan Fokker zelf!

Na de Eerste Wereldoorlog zijn er in 1919-1920 nog D.VII’s geproduceerd in de Fokkerfabriek in Amsterdam Noord, onder andere voor de LVA.

In 1922 werden vijftig D.VII’s door Fokker verkocht aan Sovjet-Rusland. Wij hebben hier een aparte sectie van gemaakt.
In 1929 zijn er in Zwitserland nog een aantal D.VII’s in licentie gebouwd voor de Zwitserse luchtmacht.

Aanvankelijk was de D.VII voorzien van een 160 pk zes-cilinder watergekoelde Mercedes D. IIIa lijnmotor, later werd er een 185 pk zes-cilinder BMW IIIa motor toegepast, waarmee een topsnelheid van 185 km/u kon worden gehaald.
De BMW motor gaf de D.VII een stijgsnelheid van 9.5 mtr. per seconde.
Op een latere versie van de D.VII werd een Armstrong Siddeley Puma van 230 pk toegepast.
Het vliegtuig waar de BMW IIIa op werd getest, was de “Versuchmachinen” 24, V.24.
De productiekisten met de BMW IIIa werden aangeduid als D.VII F, de F kwam van de achternaam van de ontwerper van de BMW IIIa, Max Friz.
De bewapening bestond uit twee stuks 7.92 mm LMG 08/15 Spandau machinegeweren.

De D.VII heeft ook bij de Nederlandse strijdkrachten dienst gedaan.
In oktober en november 1918 zijn er zes geïnterneerde D.VII’s bij de LVA, Luchtvaart Afdeling, in dienst geweest.
In 1920 bouwde Fokker tweeëntwintig exemplaren voor de LVA, die tot 1938 dienst hebben gedaan.
Twintig stuks hebben van 1920 tot 1937 dienstgedaan bij de MLD, Marine Luchtvaart Dienst.
En in Indonesië hebben er zes bij het KNIL, Koninklijk Nederlandsch Indisch Leger gevlogen.
Er zijn in musea in Canada, Engeland, Duitsland, Frankrijk, USA en in het Nederlandse NMM, Nationaal Militair Museum te Soesterberg, nog originele exemplaren aanwezig.
Wereldwijd zijn er tientallen statische en vliegende replica’s van de D.VII.

Klik op de foto om de foto te vergroten

We hebben de vele foto's per land gerubriceerd klik op de landsnaam om naar de betreffende foto's te gaan

Duitsland / Nederland LVA / Nederland MLD / Nederlands-Indië LA/KNIL / Fokker Amsterdam-Noord / Sovjet Unie

Verenigde Staten / België / Polen / Oostenrijk-Hongarije / Denemarken / Litouwen /

Overige landen (Frankrijk, Canada, Finland, Zwitersland, Zweden, Tsjecho-Slowakijke, Groot Brittannië)

Duitsland

0

FOKKER D.VII 1918
Als jachtvliegtuig heeft de D.VII in Duitsland een grote rol gespeeld in de laatste fase van de Eerste Wereld-oorlog. Een geschat aantal van 1350 stuks waren door Fokker in Schwerin gebouwd, met nog eens 923 door Albatros en 826 door de Ostdeutsche Albatros Werke (OAW) terwijl in Hongarije door MAG circa dertig gebouwd zijn.
Na de oorlog werden door verschillende legers een belangrijk aantal D.VII's gebruikt, zoals in Nederland, Nederlands-Oostindië, Polen, de Verenigde Staten, Zwitserland, Zweden, Rusland, Roemenië, Denemarken, België, Italië en Finland. Soms waren dit geïnterneerde machines, soms aangekocht uit oorlogsvoorraden of door Fokker in Amsterdam verkocht.
De originele 160 pk Mercedes of 185 pk BMW was soms vervangen door de zwaardere 250 pk BMW of de 230 pk Siddeley Puma, of zoals in Amerika, door de Packard Liberty of Hall-Scott motor.
De Luchtvaartafdeeling op Soesterberg heeft jarenlang de D.VII in dienst gehad, evenals de Marineluchtvaartdienst.
Button
01

Januari 1918, de V.18 in Adlershof, kielvlak, stabilo en richtingsroer nog in de originele vorm.
Button
02

De 332/18 met wn 2418.
Button
03

De 353/18 met wn 2439.
Button
04

De gestripte 368/18 met wn 2455 hier in de Londense Royal Agricultural Hall.
Button
05

De 402/18 met wn 2489.
Button
06

De 507/18 met wn 2594 met een 160 pk Mercedes motor.
Button
07

Een van de vele door de Geallieerden gevorderde D.VII toestellen.
Gezien de uniformen gaat het waarschijnlijk om Amerikanen of misschien Engelsen.
Het kan een provisorische opstelling zijn.
Er zijn rond de 140 toestellen naar de VS gegaan.

Achter op de romp staat 109 EN in het klein op het richtingsroer.
Dat nummer 109 zal waarschijnlijk de nummering zijn van de D.VII's voor de Verenigde Staten.

Binnen in de loods/hangaar zie je nog een paar waar het strakke Duitse kruis omrand is door slordig droppatroon.
Op de vleugel staat nog gewoon het Duitse kruis.

Verder slaat het slordig witgeschilderde teken nergens op.

De 2 x 3 (schuine) strepen horen bij die eigen aanduiding die Duitse vliegers soms hadden.
Button
08

D.VII Cockpit.
Button
10

Flightline D.VII’s op vliegveld Bergnicourt in Frankrijk, juli 1918.
Button
11

D.VII flightline voor de hangar.
Button
12

D.VII, hier gebruikt voor het bezorgen van reservedelen, een wiel tussen het landingsgestel en een propeller langs de romp.
Button
13

35 D.VII’s per treinwagons naar het front.
Button
14

De nog onverpakte D.VII’s op de treinwagons.
Button
15

D.VII-productie in Schwerin.
Button
16

Eindmontage van de D.VII in Schwerin.
De houten wielen werden voor het transporteren binnen de fabriek gebruikt.
Button
17

De 7756/18 met wn 3608 in complete Duitse beschildering op Kelly airfield in de USA na de Eerste Wereldoorlog.
Button
20

D.VII met een ski-onderstel.
Button
21

In delen ingeleverde D.VII’s bij de geallieerden na de wapenstilstand van de Eerste Wereldoorlog.
Het verdrag van Versailles bepaalde dat alle Duitse D.VII's vernietigd moesten worden.
Button
23

Een bij de geallieerden ingeleverde D.VII, midden op Place de la Concorde, hartje Parijs.
Button
53

De D.VII 7776/18 met wn 3628 in de USA met McCook field nummer P 108.
Button
84

Deze D.VII romp is als proef met triplex bekleed in plaats van linnen, men hielt rekening met een eventueel tekort aan aluminium in de eerste Wereldoorlog.
Button
plein1
Button
plein2
Button
plein3
Button
plein22

The Fokker D.VII in Germany
Button
plein23

The Fokker D.VII in Germany
Button
x1

Ernst Udet was een van de beste Duitse jachtvliegers uit de Eerste Wereldoorlog.
In de nieuwe Luftwaffe (her-opgericht in 1935) speelde hij ook een grote rol.

Gedurende de jaarwisseling in 1936 haalde hij een oude Zwitserse D.VII op van het vliegveld Dübendorf (Zwitserland)

Als herinnering aan zijn tijd in de Duitse Luftwaffe vloog hij de D-EIRA naar de Luchtvaartverzameling van Böblingen.
Vandaar vloog hij de civiel geregistreerde D-EIRA naar het Lehrter Station in Berlijn.

Vanwege zijn steeds grotere problemen met de Duitse Legerleiding maakte Udet op 17 november 1941 een eind aan zijn leven.
Button

Nederland LVA

22.1

Een van de allereerste D.VII jagers die na W.O.1 bij de LVA in dienst kwam.
Maar die de toen in 1919 al opgeschilderd werden met de fameuze oranje bollen.

De foto werd genomen op het nog redelijk jonge Vliegveld Soesterberg.
We kunnen ervan uitgaan dat dit toestel met die smokkeltreinen in Nederland aankwam.

Op foto 21 stond een aantal van deze jagers al gereed voor vertrek.
Tijd voor het aanbrengen van registraties was er nog niet.
Button
23.1

Een bij de LVA vermoedelijk al afgeleverde D.VII op vliegveld Soesterberg in de bekende effen groene kleur gespoten, maar nog zonder kencijfers.

Wel is op de romp de zeer vage contour van de oranje bol zichtbaar.
Button
23.2

Een LVA D.VII, maar nog in de bekende Duitse Lozenge camouflagekleuren.
De oranje bollen, de Nederlandse kenmerken, waren al aanwezig maar nog zonder registratienummers.
Button
24

De D.VIIF 250 en 256 van de LVA, Luchtvaart Afdeling, met BMW motoren.
Button
25

De D.VII 250 en 257 van de LVA op Soesterberg.
Button
25.1

Vanaf de linkerkant gezien, de 257 van de LVA met een 250 pk BMW motor.
Wel al met de rood wit blauw oranje rozet, maar die is op de romp slecht zichtbaar.
Button
26

De D.VIIF 251 van de LVA op Soesterberg.
Button
27.1

De 251 van LVA met een close-up opname van de twee mitrailleurs.
Button
28

De D.VII 253 van de LVA moest op 3 augustus 1928 na een motorstoring een noodlanding maken.
Vlieger Vierdag bleef ongedeerd.
Button
28.1

De plaatsing op de 257 van meteorologische apparatuur voor het KNMI op vliegveld Soesterberg.
De 250 pk BMW motor is goed zichtbaar.
Button
29

Noodlanding op 8 oktober 1926 van de D.VII 258 van de LVA in de buurt van Diemen, vlieger Brinkhuis bleef ongedeerd.
Button
30

Krantenbericht van het ongeval met de 258.
(Zie vorige foto).
Button
30.1

En van de weinige opnames van de D.VII jager 260, die samen met de 263 meedeed aan het Pooljaar op IJsland.
Er werden extra FOKKER vermeldingen op de romp gezet, tussen registratie en de LVA rozet.
De 263 was uitgerust met de 250 pk BMW motor.
Button
31

Een voorzorgslanding na een motorstoring van de D.VII 259 van de LVA in 1931 aan het Zuideramstelkanaal (nu Stadionkade) in Amsterdam.
Button
31.1

Een zeer vroege opname van de uitlevering van in dit geval 261 aan de LVA.
De kist is nog beschilderd met de oranje bol als landskenmerk.

De combinatie vrachtwagen met aanhanger vertrok vanuit de splinternieuwe Fokker fabriek in Amsterdam Noord.
Immers de ELTA luchtvaart-tentoonstelling was nog maar net afgelopen.
De bestemming zou het LVA-vliegveld Soesterberg worden.
Button
32

Koningin Emma krijgt uitleg voor de D.VII 262 van de LVA.
Button
33

De D.VIIF 263 van de LVA was één van de zogenaamde weermachines. Deze D.VII’s deden met gemonteerde meetapparatuur van het KNMI weermetingen in de lucht.
Rechts onder de vleugel en links tussen de vleugels is de meetapparatuur gemonteerd.
Button
33.1

Opslag van diverse Fokkertoestellen op LVA vliegveld Soesterberg.
Vooraan de 263 en 260 van de LVA, die beiden op IJsland meededen aan Meteo wedstrijden.
Dit alles vanwege de zogenaamde Internationale Poolweken.
Let daarbij op de FOKKER vermelding op de romp.
Button
34

De D.VII 265 van de LVA voor een tenthangar op het vliegveld Torslanda/Gothenburg, Zweden in augustus 1923.
Button
35

De D.VII 266 van de LVA, één van de weermachines.
Button
36

De D.VII 267 van de LVA met omgebouwde T-Ford als tankauto.
Button
37

Een ongelukkige noodlanding in een voortuin van de D.VII 270 van de LVA.
Button
38

De tweepersoons D.VII met registratie F600 was een cadeau van Anthony Fokker
voor de eerste luitenant-vlieger Versteegh van de LVA.
De F600 was het leidende vliegtuig in de LVA vliegtuigformatie “Vijf vingers aan één hand” van luitenant Versteegh.
Button
56

Fokker gebruikte deze tweepersoons D.VII op de ELTA in 1919 in Amsterdam
voor rondvluchten, maar zo te zien konden er ook drie personen in.
ELTA Amsterdam
58

D.VII’s voor de LVA worden opgehaald bij de Fokkerfabriek in Amsterdam om naar Soesterberg gebracht te worden.

Fokker had geen vliegveld naast de fabriek.
Vervoer ging over water naar Schiphol of, zoals hier, over land, aangehaakt achter een auto naar Soesterberg.
Button
59

Sergeant Bakkenes van de LVA op een Duits gecamoufleerde D.VII met Nederlandse roundel.
Button
63.1

De Fokker D.VII 269 van LVA Luchtvaart Afdeeling voor een van de Soesterbergse hangaars.
De opname moet in of rond 1922 gemaakt zijn .
De aanwezige LVA mannen doen erg hun best niet al te geïnteresseerd te zijn.

De man met bolhoed was Dhr. Cannegieter van het KNMI, die weermetingen verrichtte.

Het apparaat op het statief is een theodoliet, een apparaat waarmee ook landmetingen wordt verricht, maar hier wordt gebruikt om de baan van de loodsballon te meten.
Een loodsballon is een ballon die in de meteorologie wordt gebruikt voor het bepalen van de hoogte van een wolk gemeten vanaf het grondoppervlak.
Het principe achter de loodsballon is dat de stijgsnelheid van de ballon bekend is en dat wordt gemeten hoelang het duurt voordat de ballon in de wolk verdwijnt.

Button

Nederland MLD

57

D.VII’s voor de Fokkerfabriek aan de Papaverweg in Amsterdam, klaar voor aflevering aan de MLD, Marine Luchtvaart Dienst.
Button
58

D-serie+0286 D.VII’s voor de LVA worden opgehaald bij de Fokkerfabriek in Amsterdam om naar Soesterberg gebracht te worden.

Fokker had geen vliegveld naast de fabriek.
Vervoer ging over water naar Schiphol of, zoals hier, over land, aangehaakt achter een auto naar Soesterberg.
Button
66

Flightline van de LA-KNIL D.VII’s op vliegveld de Kooy.
Button
67

Close-up van de Puma motor van een MLD D.VII.
Button
68

D-serie+0296 MLD D.VII’s per dekschuit vanaf de Fokkerfabriek naar de Fokkerloods op Schiphol, om daar geassembleerd te worden en vervolgens naar de Kooy te vliegen.
Button
69

De D.VII jagers D-20 en D-30 van de MLD met de BMW motor, de beplating om de motor is aerodynamisch gevormd.
Net als het merkwaardige deel op de romp achter het hoofd van de vlieger in de cockpit.
Zoiets zal later zelden nog aangebracht worden.
Toch een M.L.D.vinding ?

Beide toestellen behoren tot het Blue Ribbon (Blue Band) eskadron.
Het voorste de D-20 wordt gevlogen door Korp.Konstabel E. Schukking.
De achterste de D-30 wordt gevlogen door Off.Vlieger P. van der Grinten.
Button
70

Crash van de MLD D.VII D-22, hier nog met oranje bol, die later vervangen zou worden door de driekleurige roundel.
Button
71

Ook de D.VII D-23 van de MLD crasht door middel van deze neusstand.
Button
72

De D.VII D-23 van de MLD.
Button
72.1
Button
73

De D.VIIF D-24 van de MLD met donker gekleurde motorbeplating.
Button
74

Een Pandertje op de voorgrond met daarachter de D.VII’s D-26 en D-30 van de MLD op de Kooy.
Button
75

De D.VIIF D 29 van de MLD.
Button
76

D-29 van de MLD gecrasht.
Button
77

D-35 van de MLD.

Hieronder enkele verongelukte D.VII jagers van MLD:
• Op 2 mei 1930 vlakbij Den Helder, de D-21 gevlogen door Lnt.Vl. H. Klaver.
• Op 20 juli 1936 bij Texel, de D-24 gevlogen door Lnt.Vl. K. van Mulligen.
• Op 16 juli 1937 bij MVK De Kooij, de D-29 gevlogen door Off.Vl. M. Holewijn.
Button
78

D-35 van de MLD gevolgd door twee Fokker C.I’s, ook van de MLD.
Button
Button

Nederlands-Indië LA/KNIL

78.1

Vijf LA-KNIL jagers (Luchtvaartafdeling-Koninklijk Nederlands Indisch Leger).
D.VII’s in formatie boven Bandoeng, Nederlands Indië .

Van boven naar beneden: F-303, F-301, F-304, F-302 en F-305.
Het blijft onduidelijk waar de zesde D.VII gebleven is.
Button
78.2

Dezelfde formatie van LA-KNIL boven Bandoeng, maar dan boven de Gouvernementsgebouwen.
Button
78.3

Flightline van de LA-KNIL D.VII’s nog zonder LA-KNIL kenmerken.
Button
79

In juni 1920 bestelt de LA-KNIL Luchtvaart Afdeeling van het K.N.I.L. de eerste echte jachtvliegtuigen bij Fokker Amsterdam.
Zes stuks worden het en in 1922 komen ze in gebruik.
Ze krijgen de kentekens F-301 -302 -303 -304 -305 en 306.

De motorkeuze is de Armstrong-Siddeley Puma van 230 pk.

Bij het samenbouwen en invliegen komen wel wat problemen tevoorschijn.
Daarbij gaat het vooral om het warme Indische klimaat.
En dat was iets wat de roemruchte D.VII in Europa niet zo vaak ontmoette.
Button
79.1

Op de vorige foto en deze staat de eerste ‘Indische’ D.VII, de F-301, die werknummer 41 van de montage fabriek op Andir krijgt.
Alle LA-KNIL D.VII 's kregen hierop volgend de werknummers: 42, 43, 44, 45 en 46.

Voor deze F-301 staat Luitenant-Vlieger Willem Giel (1884-1923) van LA-KNIL geboren in Soerabaja en een goede invlieger.
Hij kreeg al bekendheid bij de ELTA tentoonstelling te Amsterdam in 1919.
Daar vloog hij als waarnemer samen met Officier-Vlieger Van Heijst van de (Nederlandse) LVA een stervlucht voor militairen en werd tweede.
De ELTA
80

Helemaal links op het vliegveld Kalidjati in Nederlands-Indië in 1922 staan de LA-KNIL D.VII’s.
Het zijn de F-301 met wn 41 en de F-303 met wn 43.

Al zij het de eerste echte gevechtstoestellen, lang zal hun loopbaan niet zijn.
Button
81

Hier een mooie actiefoto van de F-302 werknummer 42.
Vrij snel worden de in Europa zeer gewaardeerde D.VII jagers uit dienst genomen.
De F-301 in 1926, de F-302 in 1927, de F-303 in 1928, de F-304 in 1927, de F-305 in 1927 en de F-306 in 1926.
Button
pl5

Nederlands Indië (KNIL)
Button
p6
Button
p7
Button
p8
Button
p9
Button
p11
Button
p12
Button
p19
Button
p40
Button

Fokker Amsterdam-Noord

82

D.VII met de civiele registratie PH-AJW was een tweezitter en een privé D.VII van Anthony Fokker. (wn 3621?)
Dit zou de F600 zijn van Luitenant Versteegh, die hij teruggegeven zou hebben toen hij naar Indonesië vertrok.
Mogelijk is dit ook dezelfde tweepersoons D.VII die Fokker gebruikt heeft op de ELTA in 1919 voor het maken van rondvluchten.
Button
83

De PH-AJW in de Fokker vliegloods op Schiphol-Oost.
Deze D.VII had een grotere spanwijdte en een brandstoftank tussen het landingsgestel.
Button

Russische D.VII's

In 1922 werden vijftig D.VII’s door Fokker verkocht aan Sovjet-Rusland.

Deze vliegtuigen hadden ooit deel uitgemaakt van het bekende treintransport van Schwerin naar Amsterdam in 1919.

De constructienummers waren 10, 20, 25, 31-33, 38, 40, 45, 49-52, 54, 56-75, 82-88 en 92-100.

Deze vijftig D.VII’s werden tezamen met drie C.I’s op de stoomboten Warschau en Johanna naar Petrograd vervoerd, waar zij op 16 mei 1922 arriveerden.

De vliegtuigen werden geleverd als bouwpakket, met romp en vleugels afzonderlijk verpakt. Fokkers monteur Hans Schmidt hielp bij de assemblage in Rusland.

De D.VII’s werden gestationeerd in Petrograd en Kiev. In 1925 werden zij vervangen door Fokker D.XI’s, maar bleven in actie als lesvliegtuig. De laatste werd afgedankt in 1931.

In Rusland stond de F.VII bekend als de FD-VII.

Bronnen Russische D.VII:

Hugo Hooftman (1962): Van Brik tot Starfighter deel 1

Lennart Andersson (1994): Soviet Aircraft and Aviation 1917-1941

Gennady F. Petrov (2014) : Поколение Чкалова (De Tsjkalov-generatie) 1920-1930

Andrej Averin (2021): e-mail correspondentie

R01

Deze D.VII’s dragen rode sterren op hun vleugels. Een tros druiven is op het kielvlak geschilderd.
Button
R02

Een eskader van vijf Russische D.VII’s. Op de tweede (‘1’) is de druiventros nog net te zien.

Button
R03

Ondersteboven in het water. De rode sterren waren ook aan de onderkant van de vleugels aangebracht.
Button
R04

Drie D.VII’s klaar voor de start. De ‘4’ is in een andere stijl geschilderd dan op foto’s 1 en 2.
Button
R05

Bijtanken in de winter.
Button
R06

Een sliert Russische piloten poseert voor een D.VII.
Button
R07

Groepsfoto. Vliegschool Serpoechov, 1927
Button
R08

Deze close-up laat zien dat de D.VII van foto 7 was uitgerust met Britse Vickers mitrailleurs, niet met Duitse Spandaus.
Button

Verenigde Staten

Na de wapenstilstand op 11 november 1918 begonnen Amerikaanse troepen in een hoog tempo Duitse vliegtuigen te confisqueren en naar Amerika te verschepen. Het grootste aantal daarvan betrof de D.VII, waarbij ook een aantal gloednieuwe toestellen van de diverse productielijnen in beslag werden genomen.

Toen later de vrede van Versailles werd gesloten en het Amerikaanse Congres die niet wilde ondertekenen, verviel voor hen het recht om te delen in de oorlogsbuit, waaronder vele D.VII’s.

De bijna 150 D.VII’s die toen al hun weg gevonden hadden naar Amerika bleven daar echter.

In april 1919 werden voor het eerst drie vijftallen D.VII’s aan het Amerikaanse publiek getoond in de Victory Loan Drive. Deze had ten doel in te schrijven op een geldlening aan de regering. De toestellen vlogen nog in hun volledige Duitse kleuren en ook vele andere D.VII’s in dienst van de Army Air Service bleven dit nog jaren doen.

Een aantal werd voorzien van Amerikaanse Liberty, Packard of Hall Scott motoren en uitvoerig beproefd. Ook een aantal vliegtuigfabrieken kreeg de beschikking over deze Fokkers, met name voor een studie naar de bouw van staalbuisrompen.

Van de afgedankte D.VII’s gingen een beperkt aantal naar particulieren, maar het aantal vliegwaardige toestellen nam met de jaren snel af.

De filmindustrie was tenslotte eind jaren twintig nog een grote gebruiker van opgeknapte D.VII’s. Met name in ‘Hell’s Angels’ waren er nog een aantal te zien. Deze werden aangevuld met verbouwde Travel Airs die als ‘Wichita Fokkers’ te boek stonden.

G-01

Een door OAW gebouwde D.VII op Hazelhurst Field, LI in 1919
Button
G-02

De Hall Scott motorenfabriek rustte de 8503 uit met hun L-6 motor, hier te zien op Durand Field, Oakland, California in Juli 1920.
Button
G-03

De ongelukkige 7795 van Langley Field die in vlucht botste op een Curtiss NBS-1 met zes doden ten gevolg.
Button
G-04

Een van de twee D.VII’s van het Marine Corps, net voorzien van een nieuwe rompbekleding
Button
45

D.VII van het Marine Corps met nummer 5845 op de staart in de USA.
Button
46

De D.VII 8323/18 in de USA met McCook field nummer P 127.
Button
46.1

De D.VII A.S.94034 in de USA met McCook field nummer P 290 en uitgerust met een Packard Liberty motor.
Button
48

De D.VII AS 8530 in de USA met een Hall-Scott L6 motor.
Button
49

D.VII boven Long Island NY USA gevlogen door Luitenant Barksdale.
Button
50

De D.VII 8508 van de Hall Scott fabriek als eenzitter met een extra tank in de voorste zitplaats.
Button
51

Vooraanzicht van de 8403 op McCook Field met een Packard Liberty motor.
Button
52

Vijf maanden na de wapenstilstand van de Eerste Wereldoorlog, staan deze drie D.VII’s op 12 april 1919 in San Francisco USA.
Button
55

Een D.VII in de USA van de NACA, National Advisory Committee for Aeronautics, de huidige NASA, National Aeronautics and Space Administration, de D.VII is de ex 6328/18.
Button
85

Deze D.VII heeft de Fokkerfabriek op 5 december 1981 aangekocht van het Amerikaanse “Wings and Wheels” museum, voor 45.000 Dollar.
Op dat moment droeg het de Amerikaanse registratie N4729V, origineel was het de 436/18 met wn 2523 uit 1918.
Na restauratie bij Fokker en de KLu is deze D.VII als 266 tentoongesteld in het toenmalige MLM, Militair Luchtvaart Museum in Kamp Zeist.
Op de foto de D.VII na aankomst per zeecontainer via Rotterdam in de Experimentele afdeling van Fokker.
Button
Pl41

Hoewel de AS7728 volgens alle bronnen naar Canada werd verscheept lijkt hij toch in Amerika te zijn beland.
Button
pl44

De 5845 van het US Marine Corps die als bijnaam “Hans” had.
Button
16

De 7756/18 met wn 3608 in complete Duitse beschildering op Kelly airfield in de USA na de Eerste Wereldoorlog.
Button
53

De D.VII 7776/18 met wn 3628 in de USA met McCook field nummer P 108.
Button
54

Nogmaals de D.VII 7776/18 op McCook field
Button

België

40

De ex D.VII 6162/18 nu met de Belgische civiele registratie O-BEBE.
Button
41

De D.VII F-13 van de Belgische luchtstrijdkrachten.
Button
42

De D.VII F-34 van de Belgische Luchtstrijdkrachten.
Button
43

De ex D.VII 7626/18 met wn 3478 nu met de civiele registratie O-BILL.
Button
De Belgische civiele D.VII met wn 3478 nu als O-BABY.
Button
Pl12

The Fokker D.VII in Belgium
Button